အခန်းကတော့ မကျဉ်းပါဘူး
တစ်ယောက်တည်းအတွက်ဆိုတောင် ကျယ်တယ်ပြောလို့ ရသေးတယ်
မီးရောင်ကလည်း မှိန်ပျ မနေပါဘူး
ဒီအခန်းထဲမှာတောင် တော်တော် စူးရှနေတယ် ပြောလို့ ရသေးတယ်
အခန်းကျဉ်း မီးရောင်ပျပျမှာ ထိုင်ပြီး စိတ်အားငယ်နေသူ တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး
အနောက် လမ်း ၄၀ တဲ့ လျှောက်စမ်းဟဲ့ ခြေထောက်တွေ
တွေ့ပြီလား ဆိုင်
မှားနေသေးတယ်
မြို့ထဲ လယ်ကောင်က တဖျပ်ဖျပ်တောက်နေတဲ့ ကျောက်တုံးတွေ
လူတွေက တရွရွ ကိုင်ပြီး စျေးကစားကြတယ်
သိပ်လှတယ် ယူလိုက်ပါတဲ့
ကန့်လန့်ကာကို လှပ်ပြီး ခေါ်တယ်
ခဏလာခဲ့တဲ့
တမင်ဖော်ထားတဲ့ အသားစိုင်တွေ လှုပ်ရမ်းနေတာ မျက်စိနောက်စရာ
ပင်လယ်ကရတဲ့ ဆားငန်ရေစွက်တဲ့ အနံ့က အမောပြေမယ် ထင်ပေမယ့်
ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်ကို ပိုလွမ်းတယ်
လက်ကို ဒီလိုထား မျက်နှာကို ဒီလိုမော့
အလင်းတွေ တဖောက်ဖောက် ယိုစီးသွားတယ် ခဏလေးပဲ
ဟေး ကြာပြီလား
အသက်က ငယ်သေးတယ်နော်
ဒါလေးတွေနဲ့ ချုပ်ပြီး ဘာမှ ပြန်မလာတော့ဘူး
အနမ်းတွေကျတော့ကော
ဘလက်ခ်နံ့တွေ ရောနေတဲ့ ခပ်ခါးခါးအနမ်းတွေပဲ ရှာတွေ့လိမ့်မယ်
အသွေးထဲက တစစ်စစ် တောင်းနေတာက
Wine အကောင်းစားတော့ မဟုတ်
လက်လုပ် လက်ဖက်ရည် ကျကျ တစ်ငုံ
မျက်နှာကို အလှဆိုးလို့
ဒေါက်ဖိနပ်နဲ့ မြေအောက်ကို ဆင်းရတာ
သူများတွေ အားကျစရာ ဖြစ်နေရော့လား
ဆောရီး
အားတော့နာပါတယ်
နောက်နေ့မှ ဆက်တွေ့မယ်နော်
နှုတ်ဆက်လို့ ကျောခိုင်းတော့
အခန်းကတော့ မကျဉ်းပါဘူး
မီးရောင်ကလည်း မမှိန်ပါဘူး