chu- chu
ခြင်လုံသံဇကာများ တပ်ဆင်ခြင်း
ရှေ့မှာ စောင့်နေတာက အစွယ်တဖွေးဖွေး
ပါးစပ်ကြီး ဖြဲဟထားတဲ့ ခွေးကြီး တစ်ကောင်
တော်ရုံ တန်ရုံဆို ခွေးချစ်တတ်တဲ့ ကျွန်မ
တော်ရုံ တန်ရုံဆို သည်းခံတတ်တဲ့ ကျွန်မ
ဒီတောင်ကို ကျော်နိူင်ပါ့မလား
ဟိုတစ်ဘက်ခြမ်းမှာက
ဘဝက တစ်ယောက်တည်း လျှောက်ရမယ့် လမ်း
ပျော်စရာတွေ ရှိမယ်
ငိုစရာတွေ ရှိမယ်
အသည်းနှလုံးကို ထွင်းဖောက်စားမယ့် လူတွေ ရှိတယ်
အသွေးအသားကို မျိုဆို့မယ် လူတွေရှိတယ်
အားငယ်နေရင် ထူမပေးမယ့် လူတွေ ရှိတယ်
အကောင်းနဲ့ အဆိုးကတော့ ခွာချလို့ မရအောင်
ဒွန်တွဲနေတတ်တာပါပဲ
လေကောင်းလေသန့် ရချင်လို့
ပြတင်းတံခါးတွေ ဖွင့်ထားရင်တော့
ခြင်ကောင် ယင်ကောင်တွေ ဝင်လာမှာကို အပြစ်ဆိုလို့တော့ ဘယ်ရမလဲ
သို့ပေသိ ခေတ်က တိုးတက်လာတော့
ခြင်လုံသံဇကာဆိုတာမျိုးတွေ
ပေါ်လာတာကိုး
ရွေးစရာ တခြားလမ်း မရှိမှတော့
ဒီခွေးကို အကိုက်ခံပြီး ကျော်ဖြတ်ရမှာပဲ
ဒီဒဏ်ရာကို မြင်တိုင်း
ချီတုံ ချတုံ ဖြစ်ခဲ့ရသော ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို
အောက်မေ့နေမှာ မလွဲဧကန်ပါပဲလေ။ ။